سگها وگربه ها, واکسن هایی که باید حتما زده شود

واکسن سگ و گربه را جهت پیشگیری از مرگ و میر ، بروز انواع بیماری های عفونی و نیز بیماری های مشترک میان انسان و حیوان تجویز می کنند. در ادامه با ما همراه باشید.

با توجه به این که امروزه نگهداری از حیوانات خانگی از جمله سگ، در بعضی از خانواده ها به عنوان یک حیوان مصاحب، مونس و همدم مطرح است، لازم به نظر می رسد، در حفظ ، نگهداری و مراقبت های بهداشتی از این حیوانات نهایت دقت و توجه به عمل آید .

تا هم سلامتی حیوان بهتر تامین و حفظ و شود و هم از نظر انتقال بیماری های مشترک برای انسان و سگ که گاهی ممکن است با خطراتی همراه شود ، بهتر بتوان با استفاده از یک برنامه کامل بهداشتی ، باعث حفظ سلامتی حیوان در طول زندگی او شد .

امروزه با به کار گیری از طب پیش گیری دام پزشکی ، انجام معاینات به طور منظم و سالیانه در حیوان شما انجام خواهد شد و این فرصت را به دکتر دام پزشک خواهد داد ، تا هم حیوان شما را تحت نظر گرفته و برنامه های بهداشتی و پیش گیری را برای حیوان شما به طور منظم برنامه ریزی کند.

در نتیجه علاوه بر این که حیوان شما از گزند بیماری های واگیر عفونی مصون خواهد ماند ، بلکه برنامه ریزی مبارزه با آلودگی های انگل های خارجی به موقع انجام خواهد پذیرفت . و حیوان شما در فصل تابستان می تواند از گزند حشرات موذی در امان باشد.

واکسن سگ و گربه ضرورت انجام آن

مرگ و میر در بسیاری از توله ها و سگ ها ، در اثر شیوع انوع بیماری های عفونی ایجاد می شود ، انجام واکسیناسیون بیش تر به منظور پیش گیری از بروز بیماری های عفونی در سگ ها مطرح است. زیرا می توان سگ ها را در مقابل بیماری های میکروبی و ویروسی ایمن کرده و از انتقال بیماری به سایر سگ ها و گربه ها جلوگیری کرد.

با انجام به موقع واکسن سگ و گربه های ماده ، که در نتیجه واکسیناسیون منظم انجام می گیرد ، می توان سطح ایمنی ( مقاومت ) حیوان را در سطح بالایی حفظ کرده و از این طریق با باردار شدن سگ های ماده و انجام زایش و در هنگام شیر دهی ( شیر واری ) به توله ، مادر بهتر می تواند ، ایمنی بیش تری را از طریق ( انتقال ایمنی ) به توله ها از طریق شیر دادن در همان روز های اول زندگی توله ( آغوز ) منتقل سازد ، و در نتیجه از مرگ و میر آن ها جلوگیری کند .

لازم است توجه داشت ، سطح ایمنی ذکر شده از طریق مادر به توله ها ، معمولا در حدود 3 ماهگی به طور معمول و در بعضی از بیماری های عفونی حتی کم تر از 3 ماهگی در سرم خون توله ها به تدریج تقلیل رفته ، بنابراین توانایی مبارزه و پیش گیری از بیماری های عفونی را از دست خواهند داد. و لازم است انجام عمل واکسیناسیون در توله ها در این زمان صورت گیرد.

بیماری هایی که انجام واکسیناسیون در سن سه ماهگی ضروری است عبارتند از بیماری دیستمپر ، هپاتیت عفونی سگ ها ، بیماری پاروا ویروس ، پارا آنفو لانزا ، کورونا ویروس ، لپتو سپیروز و بالاخره بیماری خاری خواهد بود.

دو نوبت واکسن سگ و گربه ضروری برای توله ها

در سه ماهگی که تقریبا ایمنی موجود در سرم خون آن ها به تدریج در حال تقلیل رفتن است.

در سن 4 ماهگی ( یعنی درست 4 هفته بعد از تزریق اول )

علت تزریق واکسن در زمان سه ماهگی با توجه به رو به تقلیل گذاردن سطح ایمنی در خون بوده ، منتهی در صورتی که آثار این ایمنی مادری هنوز ، ممکن است در خون توله باقی مانده باشد و این آنتی بادی مانع از به وجود آمدن یک ایمنی فعال در توله ها می گردد .

توصیه شده واکسن مجددی به فاصله 4 هفته بعد ،  مجددا صورت گیرد ، تا ایمنی موثر و پایدار در توله ها فراهم شود.

توصیه شده ، تزریقات یک بار در سال و به طور همه ساله بهتر است صورت گیرد ، تا میزان ایمنی را در بالاترین سطوح در سطح خون بتواند در سگ ها همیشه حفظ شود .

بنابر این انجام واکسیناسیون در حقیقت ، حفاظت توله ها را در برابر بیماری های واگیر عفونی انجام می گیرد و انجام واکسن های توصیه شده ، همه به خاطر حفظ شلامتی و جلوگیری از بیماری های واگیر در سگ های انجام می گیرد.

توله بیشترین حساسیت را در دوران تولگی در برابر بیماری های عفونی از خود نشان می دهند ، بنابر این به جز در زمان هایی که بخواهیم آن ها را جا به جا و یا تقل و انتقال دهیم ، بهتر است در داخل منزل نگهداری شوند.

در صورتی که در محل جدید نگداری توله ها ، گربه ها و سگ های دیگری در آن محل زندگی کنند ، لازم است کنترل و اطمینان از واکسیناسیون گربه ها و سگ های دیگر و کنترل دفترچه و یا شناسنامه آن ها که حاکی از تزریق واکسن در آن ها بوده ، شناسایی و کنترل شود .

شرایطی که برای واکسیناسیون توله ها جهت تزریق واکسن ضروری است ، اطلاع از سلامتی کامل توله ها و سگ های بالغ بوده، لازم است توله ها و اصوفلا تمام سگ ها و گربه ها در شرایط کامل سلامتی باشند .

و این کار ه وسیله دکتر دام پزشک به وسیله گرفتن درجه حرارت بدن ، نبض ، ضربان قلب و تنفس ( فاکتور های حیاتی ) ارزیابی می شود تا مطمئن شود ، حیوان دارای سلامتی کامل بوده و هیچ گونه آثار بیماری در آن ها مشاهده نمی گردد.

لازم است قبل از واکسیناسیون ، جهت پیش گیری و کنترل آلودگی های انگلی ، توله ها و یا حیوان بالغ را تحت درمان دارو های انگلی قرار دهیم و مطمئن شویم ، هیچ گونه آلودگی انگلی در آن ها وجود ندارد. توله ها در این شرایط سنی ، اغلب دچار آلودگی انگلی هستند و لازم است در چندین نوبت تجویز داروهای انگلی در آن ها انجام گیرد .

امروزه اغلب واکسن ها که بر علیه بیماری های عفونی در توله ها و یا سگ ها ، انجام می گیرد به صورت ترکیبی ( کمپلکس ) یا پلی والان بوده ، یعنی چند واکسن در مجموع  با یک دز واحد در سگ و یا توله ها تزریق می شود و احتیاج نیست چندین واکسن مورد نیاز توله ها در فواصل متعدد انجام گیرد ، یعنی با یک تزریق چند واکسن در یک محل تزریق می شود.

واکسن سگ برای بیماری دیستمپر

این بیماری به نام بیماری هزار چهره در سگ شناخته شده ، در فرانسه به بیماری ژوناژ معروف است و با چهره های متفاوتی بروز می کند ، به طوری که می تواند باعث درگیری سیستم تنفسی دستگاه گوارش ، مراکز عصبی سیستم مغز و بالاخره به صورت فرم پوستی که از تظاهرات نوع پوستی آن در سگ قلمداد می شود ، باعث ایجاد تغییراتی روی بالشتک پنجه های توله گردد .

تمام توله سگ های به دنیا آمده ، همگی ایمنی غیر فعال در برابر ویروس دیستمپر خواهند داشت ، اگر مادران آن ها واکسینه شده باشند ، بنا براین از طریق مادر خود ، توله در هنگام شیر خوردن این ایمنی غیر فعال را کسب خواهد نمود و

عمدتا کلیه این آنتی بادی ها ( که ایجاد ایمنیت در توله ها ) می کنند ، در همان چند ساعت او پس از توله ایمنی لازم را از طریق شیر مادر ( کلستروم ) یا آغوز جذب خواهند کرد ، ولی هر چه زمان بگذرد ، به تدریج این آنتی بادی های مادر ، در توله تقلیل یافته و بعد از سه ماهگی به طور کامل ناپدید خواهد گشت ، به همین علت لازم است این واکسن در این زمان به توله سگ تزریق گردد.

در بعضی از توله ها ممکن است در سنین بین 10 تا 14 هفتگی به زیر سطوح ایمنی کاهس یابد ، بنابراین همان طور که ذکر شده آنتی بادی مادری گاهی با واکسیناسیون توله باهم تداخل کرده و لازم است به فواصل 3 تا 4 هفته بعد از سه ماهگی واکسن دیگری مجددا تزریق گردد.

واکسن های به کار گرفته شده در مورد بیماری دیستمپر دارای دو شکل بوده که بر روی بافت های مختلف کشت داده می شود و تقریبا 100 درصد ایمنی فعال ایجاد می کند ، هرگز واکس زنده تخفیف حدت یافته ویروس دیستمپر در توله هایی که دارای سن کمتر از 3 تا 4 هفته هستند ، نباید استفاده شود ، چون امکان مبتلا شدن توله سگ ها به آنسفالیت ( تورم مغز ) وجود دارد.

از ویروس سرخک ( انسان ) به جای واکسن دیستمپر فقط یک بار برای اولین تزریق می توان استفاده کرد ، ولی به اندازه واکسن دیستمپر برای توله محافظت کننده در مقابل بیماری نیست اما با تداخل با آنتی بادی های مادری که از سطوح بالایی برخوردار نیستند ، می توان جهت ایمنی و محافظت توله ها در مواردی که واکسن نام برده در دسترس نیست به طور موقت و برای همان مدت زمان محدود استفاده نمود .

تزریق واکسن دیستمپر به صورت زیر جلدی بوده ، اعتقاد به تزریق واکسن به صورت داخل وریدی ، ممکن است توله مبتلا به دیستمپر را بتواند نجات دهد ، ولی به نظر نمی رسد دارای پشتوانه علمی باشد. به هر حال بروز علائم بالینی را دی حیوان متوقف نخواهد کرد.

بیماری هپاتیت عفونی سگ ها

بیماری عفونی واگیر داری است که به وسیله ویروس در فضا پخش می شود ، بیش تر سگ های جوان را مبتلا ساخته ، به خصوص سگ هایی که در زیر یک سال قرار دارند ، ولی در هر سن می تواند سگ ها را مبتلا سازد. این بیماری خوش بختانه قابل سرایت به انسان نمی باشد و کنترل آن از طریق واکسیناسیون سالانه به خوبی اثر گذار خواهد بود .

برای پیش گیری از این بیماری واکسن سگ مخصوص این بیماری معمولا توام با واکسن دیستمپر وجود دارد و تزریق می شود. تزریق واکسن در 8 تا 10 هفتگی تزریق و مجددا لازم است پس از گذشت 4 هفته تکرار گردد . جهت ایجاد و حفظ ایمنی در سگ واکسن سالیانه ضروری است.

علائم بیماری : دوره کمون بیماری 7 تا 5 روز بوده ، در ابتدا بروز علائم قدری مبهم و نامعلوم است، در حالات خفیف بیماری برای چند روز ، درجه حرارت حیوان افزایش نشان می دهد ، معمولا نسبت به غذا ، بی میل و اغلب غذای او دست نخورده باقی می ماند ، وجود ترشح مختصر از بینی و به خصوص وجود تورم لوزه ( تانسولیت ) از نظر تشخیص بیماری بسیار مهم قلمداد می شود.

در حالات شدید ، هم چنان بی اشتهایی ادامه دارد ، امکان این که برخی از سگ ها ، در همین مرحله از بیماری بدون هر گونه علائمی به طرف مرگ کشانده شوند وجود دارد.

برجسته ترین علائم بیماری استفراغ ، بزرگ شدن کبد بوده کلینیسین در این بیماری لبه های کبد را در زیر آخرین دنده در شکم در زیر انگشتان خود که لبه های کبد تیزی خود را از دست داده و قدری ضخیم و متورم و حالت گرد به خود گرفته لمس می کنند.

تحریک پذیری ، بی قراری و درد محوطه شکمی ، احتمال تشنج ، وجود زردی در مراحل پیش رفته ، رنگ پریدگی در لثه ها همراه با خون ریزی ، امکان عدم تعادل در سگ ها مشاهده شده است.

در سگ های بهبود یافته و ویروس زنده تا ماه ها ممکن است از طریق ادرار دفع گردد این خود ، می تواند خطری جدی برای سگ هایی که تا کنون واکیسنه نشده اند ، باشد.

پیش گیری از هپاتیت عفونی سگ ها با تزریق به موقع واکسن سگ

شاید تنها راه پیش گیری از بیماری واکسیناسیون سگ ها باشد ، دو نوع داکسن زنده و کشته شده برای وجود ایمنی و پیش گیری از بیماری وجود دارد ، نوع اول زنده ، تخفیف حدت یافته ، توانایی بیماری زایی ندارد و ایمنی بسیار با دوامی را در حیوان به وجود خواهد آورد ، ولی دارای عوارض جانبی همچون ضاعیات چشمی است ، نوع کشته شده واکسن از ایمنی کم تری برخوردار است .

ولی چون اثرات جانبی واکسن زنده تخفیف حدت یافته را ندارد ، بیش تر متداول است ، حداقل دو واکسن با فاصله زمانی 3 تا 4 هفته یکی در 8 هفتگی و دیگری در 12 تا 14 هفتگی انجام می شود، واکسیناسیون سالیته توصیه شده ، هر چند معتقدند واکسیناسیون اولیه احتمالا ممکن است ایمنی مادام العمر را برای حیوان در تمام عمر به همراه داشته باشد.

بیماری لپتوسیپروز

این بیماری توسط نوعی باکتری مار پیچی شکل به نام لیپتو سیپرا کانیکولا و لپتو سیپرا ایکتر هموراژیا در سگ ایجاد می شود ، باکتری معمولا کبد و کلیه را بیش تر مورد هدف قرار می دهد .

انتشار بیماری در حالات حاد بیماری از طریق ادرار آلوده منتشر خواد شد ، بنابر این دیدن باکتری در حالات حاد بیماری از طریق دیدن باکتری در ادرار به وسیله میکروسکوپ با زمینه سیاه میسر است ، دوره کمون بیماری حدودا یک هفته بوده تا علائم را در حیوان به تدریج ظاهر سازد.

با توجه به اهمیت بیماری از نظر بهداشت عمومی و حفظ سلامتی خود حیوان ، لازم است کلیه توله ها را واکسینه نمود. وجود ضایعات در کلیه و آسیب های وارد به کبد ، در صورتی که به صورت حاد بروز کند ، منجر به مرگ در حیوان خواهد شد.

علائم برجسته بیماری که به صورت حاد بروز کند ، منجر به مرگ در حیوان خواهد شد . علائم برجسته بیماری را به صورت خلاصه با افزایش درجه حرارت بدن ، وجود استفراغ ، اسهال خونی ، زری مخاط ، بی حال و خستگی ناگهانی ، خون ریزی های منطقه ای به صورت نقطه ای در زیر پوست و مخاط مشاهده می گردد.

در بیش تر موارد امکان درمان وجود دارد. عامل بیماری به خوبی به آنتی بیوتیک های اختصاصی جواب می دهد. لذا اگر درمان به وسیله دکتر دام پزشک سریع و کامل همراه با سایر تمهیدات درمانی انجام گیرد، شانس بهبودی حیوان وجود خواهد داشت.

بیماری قابل انتقال به انسان می باشد ، در مواردی که تماس با حیوان مبتلا وجود دارد ، رعایت نکات بهداشتی توصیه و لالزم است حتما جهت جلوگیری از انتقال بیماری از دستکش های پلاستیکی یک بار مصرف استفاده شود.

پیش گیری بیماری لپتوسیپروز با تزریق واکسن سگ مربوط به آن

برای پیش گیری و جلوگیری از آلوده شدن سگ ها ، کافی است جهت تزریق واکسیناسیون به دکتر دام پزشک مراجعه کرده و حیوان را از ابتلا به این بیماری رهایی بخشید. تا در صورتی که بچه ها با سگ در تماس باشند با خیالی راحت ، آسوده بتوانند با او بازی کرده و یا او را نوازش کنند.

پارا آنفلولانزا

یکی دیگر از بیماری های شایع عفونی در سگ ها قلمداد می شود ، وجود واکسن پلی والان آن در توله ها مورد استفاده قرار می گیرد. واکسیناسیون سالیانه آن لازم است تکرار شود ، این واکسن به صورت مجموعه ای توام با آدنو دیروس و پارا آنفلو آنزا بیش تر در برابر بیماری حالت حفاظت کننده دارد.

انجام واکسیناسیون را در سنین 6 تا 8 هفته 10 تا 12 هفته و 14 تا 16 هفته توصیه می کنند. هر 2 سال یک بار لازم است واکسیناسیون تکرار شود.